Kazimierz Antoni Świtoń urodził się 4 sierpnia 1931 w Katowicach. W 1950 ukończył Zasadniczą Szkołę Zawodową. W latach 1946–1948 pracował w Hucie Ferrum, następnie od 1948 do 1955 w Szpitalu Miejskim w Katowicach. Od 1955 do 1960 w Fabryce Superfosfatu, a w latach 1960–1968 w Zakładach RTV w Siemianowicach Śląskich. W 1967r. w swoim mieszkaniu otworzył warsztat naprawy sprzętu RTV. W 1978 został pozbawiony przez władze możliwości prowadzenia tej działalności ze względu na zaangażowanie w opozycyjne. W dniu 23 lutego 1978 powołał pierwszy w Polsce Komitet Wolnych Związków Zawodowych. W dniu 14 października 1978 został napadnięty przez tajniaków z milicji, gdy wychodził z Kościoła. Pobito go, aresztowano, a następnie skazano na karę roku pozbawienia wolności za rzekome pobicie tych funkcjonariuszy. Zwolniono go warunkowo 3 marca 1979 roku. Następnie kontynuował swoją działalność w podziemnych strukturach WZZ, a trwało to sierpnia 1980 r. Następnie przystąpił do „Solidarności” gdzie pełnił funkcję Sekretarza Zarządu Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego NSZZ Solidarność. Po wprowadzeniu stanu wojennego został internowany na okres około trzech miesięcy, zwolniony z uwagi na zły stan zdrowia. W 1982 roku przeszedł na rentę inwalidzką, w 1983 został na krótko aresztowany po próbie ustawienia tablicy upamiętniającej poległych w trakcie pacyfikacji kopalni Wujek. W 1989 został przewodniczącym rady naczelnej Chrześcijańsko-Demokratycznego Stronnictwa Pracy. W 1990 roku został przewodniczącym lokalnej partii – Górnośląskiej Chrześcijańskiej Demokracji. W wyborach w 1991, jako kandydat, uzyskał mandat posła na Sejm I kadencji z ramienia Ruchu Autonomii Śląska. Zasiadał w Komisji Handlu i Usług, Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych oraz w Komisji Stosunków Gospodarczych z Zagranicą i Gospodarki Morskiej. W 1998 wystąpił przeciwko planowanemu usunięciu z terenu otoczenia obozu KL Auschwitz, tzw. żwirowiska, krzyża upamiętniającego wizytę Jana Pawła II. Prowadził głodówkę, zainicjował akcję stawiania nowych krzyży. Z terenu żwirowiska został usunięty w 1999 przez funkcjonariuszy policji po wejściu w życie nowej ustawy o ochronie miejsc pamięci. W 2000 roku został wyrokiem Sądu Rejonowego w Oświęcimiu skazany na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na dwuletni okres próby i karę grzywny za znieważenie Sejmu RP oraz za znieważanie innych narodów (Niemców i Żydów). W 2001r. bezskutecznie kandydował do Senatu KWW Ruch Obywateli Krzywdzonych przez Władzę. Współpracował z Leszkiem Bublem, a z listy jego Polskiej Partii Narodowej w 2005 kandydował do Sejmu. W 2008 roku założył Stowarzyszenie Pamięci Polaków Pomordowanych przez Niemców w KL Auschwitz im. św. Maksymiliana Marii Kolbego. Kazimierz Świtoń był osobą wyjątkową, był wielkim patriotą, jednym z pierwszych, którzy w latach 70-tych odważyli się podjąć walkę o oswobodzenie Narodu Polskiego. Poświęcił wszystko, całe swoje życie, swoją rodzinę, zdrowie, swoją wolność – aby Polacy mogli żyć w wolnej Polsce. Był nieugięty, nieustępliwy, działał bezkompromisowo, był zawsze po stronie prawdy i dobra, bez względu na to, z kim musiał walczyć. Jest naszym obowiązkiem pamiętać postać Kazimierza Świtonia, bohatera współczesnej historii, tak, żeby pamięć o nim nie zaginęła. Kazimierz Świtoń zmarł 4.12.2014 w Katowicach.
Agent Polski Radioslider
