Z okazji Dnia Matki wszystkim Mamom najlepsze życzenia oraz podziękowania za trud i starania włożone w opiekę i wychowanie Waszych dzieci oraz zachowania ogromnej siły i miłości
Składa Redakcja NCMA
Dzień Matki to święto na cześć wszystkich matek obchodzone w wielu krajach świata. Jego współczesna forma kształtowała się w Stanach Zjednoczonych w początkach XX wieku, gdzie obchodzone jest w drugą niedzielę maja. W Polsce święto to po raz pierwszy obchodzono w 1914 roku w Krakowie, a obecnie corocznie wypada 26 maja. W tym dniu matki, na znak szacunku, miłości i podziękowania za trud włożony w wychowanie, są zwykle obdarowywane przez własne dzieci laurkami, kwiatami oraz różnego rodzaju prezentami.
Kim jest kobieta zwana Matką? MATKA, to jedna z najważniejszych osób w życiu człowieka. Matka to Twój życiowy przewodnik i opoka, Twój przyjazny port, do którego zawsze możesz wrócić.
Z rolą matki wiąże się macierzyństwo, czyli coś więcej niż wydanie na świat potomstwa. To naturalna i wrodzona zdolność kobiety-matki do bycia, bez udziału rozumu, w stanie więzi emocjonalnej łączącej ją z własnymi dziećmi. Ten rodzaj macierzyńskiej więzi matki z jej dzieckiem, rodzi – na ogół -zwierciadlane odbicie relacji dziecka z własną matką. Zdajemy sobie sprawę z tego, że czasem zachowania te doznają zaburzeń, ale rozpoznajemy je w kategorii patologicznych wyjątków.
Macierzyństwo to również jedna z najważniejszych ról społecznych kobiety. Podobnie, jak rola ojca i dziecka, jest określana przez potrzeby i wartości panujące w kulturze danego społeczeństwa. Jak wiadomo, w zasadzie aż do XIX wieku przeważał w Europie model rodziny patriarchalnej, z dominującą władzą mężowską i ojcowską. Matka winna była dziecku przede wszystkim troskę, poświęcenie, oddanie, a także uczucie miłości. Matka stwarzała w rodzinie atmosferę ciepła, zrozumienia i bezgranicznego oddania.
Macierzyństwo należy do zjawisk uważanych za oczywiste i naturalne, a ponadto podlega silnemu, pozytywnemu wartościowaniu. Jest jedną z najpiękniejszych i zarazem najtrudniejszych do spełnienia zadań w życiu współczesnej kobiety.
Kim jest kobieta zwana Matką-Polką? MATKA-POLKA, to kształtowany od ok. 200 lat polskiej historii mit społeczny, polski symbol kobiety patriotycznej, która całe swoje życie poświęciła rodzinie i wychowaniu dzieci jako matka. Archetyp Matki Polki wziął swój początek od słynnego wiersza „Do Matki Polki” Adama Mickiewicza (1830 r.). Wiersz powstał, gdy w wyniku trzech rozbiorów w latach 1772 – 1795, Polska straciła niepodległość. W okresie zaborów zbrojne niepodległościowe powstania, czy okupacje wojenne, zbierały śmiertelne żniwo w postaci mężczyzn (ojców i synów) lub ich wieloletnich deportacji na Syberię. To najczęściej kobiety musiały opiekować się walczącymi mężczyznami, osieroconymi po nich dziećmi, a także prowadzić gospodarstwo lub interesy. W czasie komunizmu i PRL (1945 –1989), kiedy mężowie działali politycznie, kobiety nie tylko musiały łączyć pracę zawodową z licznymi obowiązkami rodzinnymi, ale także nierzadko same angażowały się w działalność opozycyjną. Współcześnie, bycie matką związane jest z godzeniem ról zawodowych i rodzinnych, w tym coraz częściej także wypełnianiem obowiązku obrony rodziny i ojczyzny przed szerokim torem wprowadzanym totalitaryzmem NWO. Od ponad 4 lat nie ma wolnego dnia bez podejmowania sprzeciwu wobec jego wszelkiej maści –izmów, jak np. sanitaryzmu, feminizmu, genderyzmu, seksizmu, transhumanizmu, klimatyzmu oraz pauperyzacji, depopulacji i rozmaitym dewiacjom. To właśnie te ideologie podstępnie zaszczepiane obecnie wśród dzieci i młodzieży, szerzone w formie finansowanych ruchów tzw. otwartych społeczeństw, deprecjonują prawdziwy, naturalny porządek społeczny, obrzydzając przede wszystkim obraz matki i macierzyństwa oraz rodziny.
I wreszcie, kim jest kobieta zwana Matką Polką Upartą? MATKA POLKA UPARTA, to służąca lub chłopka, której jak dotąd nikt nie udzielił głosu, a których upór w dążeniu do choćby podstawowego kształcenia swoich dzieci uwieczniła Joanna Kuciel-Frydryszak na kartach książki pt. „Matka Polka Uparta”. To nie są pradawne dzieje, to zaledwie 100 lat temu, gdy nikomu nie zależało by wiejskie dzieci uczyły się pisać, czytać i liczyć, bo do pracy na roli to się nie przyda, a nawet zaszkodzi, bo zabierze czas. Jednak matki pragnęły dla nich lepszego losu i potrafiły własnym uporem znaleźć sposób wbrew wszelkim przeszkodom. Matki Polki Uparte mobilizowały swoje dzieci do każdego wysiłku, by miały w życiu choć trochę lepiej. Odległość do szkół nie odstręczała. Brak butów dla dzieci latem nie był przeszkodą, maszerowały do szkoły boso, często skracając sobie drogę przez bagna i mokradła, docierając do celu zmoczone. Gorzej było zimą, ale i na to znajdowała się rada. But butowi w skompletowanej parze starych butów nie musiał być sobie równy. Strugano też dzieciom drewniaki, do których zimą przyklejał się śnieg, co kilka kroków trzeba było śnieg zbijać z chodaków. Brak pieniędzy na kształcenie zmuszał Matki Polki Uparte do jeszcze większych poświęceń, by pokonać ubóstwo dla lepszej przyszłości dzieci. Dzisiaj już nikt tego nie pamięta.
W sytuacji, gdy od wielu lat scenariusze naszej przyszłości pisane są przez obcych i wrogich nam ludzi, a wiedza o tym dociera do naszej świadomości w formie coraz jaskrawszych faktów przejawiających się w niebotycznym rozdawnictwie przywilejów, finansów i dóbr materialnych obcym przybyszom, kosztem polskiego społeczeństwa, spychanego przy tym na najniższy poziom egzystencji, nadchodzi czas, by role Matek Polek i Matek Polek Upartych wyciągnąć z lamusa, by nasz Naród przetrwał.
Autor: abo
Źródła: https://pl.wikipedia.org/wiki/Matka_Polka ; https://www.kalendarzswiat.pl/dzien_matki/
