Andrzej Pityński urodził się w miasteczku Ulanów na Podkarpaciu dnia 15 marca 1947 roku. Ulanów znajduje się w widłach rzeki San i Tanwi. Rodzice byli żołnierzami Armii Krajowej. Matka Stefania ps. „Perełka”, ojciec por. Aleksander Pityński ps. „Kula”. Ojciec był żołnierzem Narodowej Organizacji Wojskowej i Narodowego Zjednoczenia Wojskowego. W szeregach NOW-NZW działał też brat matki rzeźbiarza, Michał Krupa ps. „Pułkownik”. Rodzice Andrzeja Pityńskiego, walczyli na swoim terenie z Niemcami, Armią Czerwoną, NKWD i bandami UPA. Poznali się w czasie okupacji. W 1967 roku ich syn, przeprowadził się do Krakowa, gdzie rozpoczął studia na Akademii Sztuk Pięknych. Jego pierwszą rzeźbą było popiersie Ignacego Paderewskiego, stojące przed Collegium Paderevianum w Krakowie. W 1974 roku zamieszkał w Stanach Zjednoczonych, studiował w Arts Students League w Nowym Jorku. Później jako profesor rzeźby w Johnson Atelier Technical Institute of Sculpture w Mercerville, kształcił młodych studentów rzeźbiarstwa z całego świata. Przeżycia z dzieciństwa związane z prześladowaniami rodziców przez władze w powojennej Polsce wywarły trwały ślad na psychice młodego Andrzeja i zapewne ukształtowało później jego wizje artystyczne. Nie sposób pokazać i opisać wszystkie dzieła mistrza, a było ich ponad pięćset! W uznaniu znamienitych zasług dla upowszechniania i popularyzowania historii polskiego czynu niepodległościowego, za wybitne osiągnięcia w twórczości rzeźbiarskiej, działalność polonijną i krzewienie polskości, otrzymał 11 listopada 2017 roku Order Orła Białego. W 2020 roku został uhonorowany nagrodą „Kustosz Pamięci Narodowej”. Andrzej Pityński zmarł po długiej i ciężkiej chorobie dnia 18 września 2020 roku, w wieku 73 lat.
Agent Polski Radioslider
