Jest jesień 1923 roku. W wyniku złej sytuacji gospodarczej podaje się do dymisji rząd Wincentego Witosa. Zostaje powołany poza parlamentarny gabinet Władysława Grabskiego, który jest człowiekiem bardzo dobrze wykształconym. Posiada umiejętność posługiwania się swobodnie językiem niemieckim, francuskim, rosyjskim i angielskim. Jak wiadomo był delegatem na konferencję pokojową w Paryżu, a w niepodległej Polsce był posłem na sejm I kadencji. W 1920 roku na okres miesiąca objął urząd premiera, a później dwukrotnie pełnił funkcję ministra skarbu. W dniu 20 grudnia 1923 roku wygłosił exposé, w którym przedstawił swój program reformy pieniądza czyli zastąpienia marki polskiej inną jednostką monetarną. Celem też było zlikwidowanie inflacji jako głównej przyczyny problemów państwa.
W kwietniu rozpoczął funkcjonować Bank Polski jako instytucja niezależna od rządu, będąca tylko pod jego nadzorem. Do obiegu wprowadzono nową walutę pod postacią złotego i grosza. Polskie marki podlegały wymianie w stosunku 1 złoty za 1,8 miliona marek. Reformę pieniądza zakończono 1 lipca 1924 roku. Właśnie od tego czasu Polacy zaczęli posługiwać się nową narodową walutą nazywaną Polskim Złotym. W latach 1924-1925 udało się stworzyć podwaliny naszej narodowej samowystarczalności skarbowej i gospodarczej. Osiągnięto równowagę budżetową, wprowadzono monopole państwowe, rozwinięto system celny. Wszystko to było możliwe między innymi dzięki ludziom pokroju Władysława Grabskiego, który twierdził cyt. „Gdy każdą chwilę, każdy czyn i każdą myśl naszą skierujemy ku spełnieniu tego, czego opatrzność od nas wobec ojczyzny wymaga, nie żal nam będzie naszych trudów i wysiłków, bo obrócą się one na sprawę najdroższą. Zapewnienie naszemu państwu takiego miejsca na świecie, które by dało pełny wyraz sił ducha ludzkiego tkwiącego w naszym narodzie”
Agent Polski
